تبادل لینک هوشمند
خانه هاي جدول زندگيم رادستان مهربانت يك به يك پرپركرد ورمزجدول چنين بود"دوستم بدار"
پاي من خسته ازاين رفتن بود
قصه ام قصه ي دل كندن بود
دل كه دادم به يارم ديدم
راهش افسوس جدا ازمن بود
دلم اعدام عشق است
به دارقلب خاموشت
بدان تالحظه ي مردن
نخواهم كردفراموشت
آسمان كوچك من همه شب بارانيست
همه شب درتب چشمان ترم مهمانيست
شكوه ازفاصله هانيست كه ازقلب من است
غم واندوه دل عاشق من پنهانيست
چشمي كه تورا نديد كورش كردم
قلبي كه تورانجست گورش كردم
دل منتظرآمدنت بود اما..
هرچندن نيامدي صبورش كردم
با آنكه زما هيچ زمان يادنكردي
اي آنكه نرفتي دمي از ياد
كجايي؟....
شنيدي كه دلم گفت بمان ايست نرو
به خداوقت خداحافظي نيست نرو
نكندفكركني دردل من مهرتونيست
گوش كن حرف دلم چيست ؟ نرو...
گرميان هرنگاهي صوت غمگيني شنيدي
يادكن ازقلب بي تابي كه هردم يادتوست
تاكجاي قصه بايدزدلتنگي نوشت
تابه كي باضربه هاي درد بايدرام شد
يافقط باگريه هاي بي قرار آرام شد
بهر ديدار يار تابه كي در انتظار
خسته ازاين زندگي باغصه هاي بيشمار
درباغ دلم جوانه اي بايدونيست
شوق غزل ترانه اي بايدونيست
خواهم كه تورابينم اما چه كنم
ديدارتورابهانه اي بايدونيست
نظرات شما عزیزان:
[ شنبه 6 اسفند 1390برچسب:ادعای عشق میکنیم حال آنکه فراموش کرده ایم رنگ چشمان مادرمان را,
] [ 16:54 ] [ رویاحسینی زاده ][
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
